Jezioro Dąbie (nm. Dammscher See) wzmiankowane było w źródłach pisanych już w 1226 roku jako stagnum Damb. Jest ono czwartym co do wielkości jeziorem w Polsce. Jest to jezioro deltowe, z niecką polodowcową, o powierzchni lustra wody wynoszącym 54,08 km².
Jezioro ze względu na swoją proweniencję ulega ciągłemu zamulaniu. Na przestrzeni lat 1962-1996, wielkość obszarów o głębokości powyżej 4 m spadła z 2,26 km² do 0,17 km², a wielkość obszarów o głębokości pomiędzy 3 m a 4 m spadła z 27,72 km² do 12,73 km². W tym przedziale czasowym odnotowano również spadek średniej głębokości jeziora z 2,84 m do 2,61 m. W 1996 roku w jeziorze masa wody wynosiła 129,5 mln m³. Jezioro można podzielić na dwa akweny: w część północnej Dąbie Wielkie i w części południowej Dąbie Małe, przedzielone zwężeniem linii brzegowej w środkowej części jeziora
Po 1945 roku Polacy dostrzegając potencjał turystyczny i rekreacyjny jeziora Dąbie rozpoczęli zagospodarowanie jego południowego brzegu. Wzdłuż ul. Przestrzennej, po jej północnej stronie w 2 poł. XX w. powstało 7 przystani żeglarskich. Początkowo były to przystanie klubów sportowych i organizacji młodzieżowych, po roku 1990 przeszły w ręce prywatne i obecnie funkcjonują jako osobne podmioty. Uzbrojony teren przy jeziorze Dąbie z kanałem łączącym je z Regalicą i bliskość drogi łączącej Dąbie z lewobrzeżną częścią miasta daje temu rejonowi bardzo duże możliwości rozwoju.
tekst autorstwa Marka Łuczaka
