X jubileuszowy koncert piosenki żeglarskiej i turystycznej, pn. Śpiewające Żagle”przeszedł do historii. Jak było? Oto relacja z pierwszej ręki, czyli mojej. W sobotni wieczór, 24 września, na przystani jachtowej Klubu AZS przy ulicy Przestrzennej spotkali się wszyscy ci, którzy chcieli „pooddychać” znakomitą muzyką, usłyszeć wyborne teksty i zobaczyć skromnych ale za to rewelacyjnych wykonawców. Oto oni:
Od skromnej, choć ambitnej imprezy kulturalnej wzbogacającej letnią ofertę Szczecina,” Dąbskie Wieczory Filmowe” przemieniły się w oczekiwaną, chwaloną, ciekawą i niestandardową przygodę z dobrym polskim kinem. I tak miało być!!!!!
Czas pomyśleć o kolejnej dekadzie. Czym zaskoczyć wiernych fanów, czym przyciągnąć wątpiących, jak na trwale wejść do „salonów filmowych”, to tylko kilka pytań, na które musi odpowiedzieć sobie i nam organizator, sponsorzy, władze miasta i regionu. Zauważono nas w Warszawie, zauważyli nas także twórcy filmowi i aktorzy z całej Polski. Wykorzystajmy to jak najlepiej, nie tracąc przy tym świeżości i uwzględniając naturalne plenery i piękno ulicy Przestrzennej, głównej areny wieczornych spotkań ludzi zakochanych w dobrym kinie.
Do wcześniejszej listy gości /wpis na tej stronie/dodajemy kolejne postaci…… i co nam wychodzi? Gwiazdozbiór polskich reżyserów, aktorów, scenarzystów i innych twórców filmowych, a wszyscy Oni wyjeżdżali ze Szczecina z ogromną do nas sympatią, zadziwieniem , zachwytem, oczarowaniem i nadzieją na szybki powrót. Tego nie można zmarnować!!!!!!!!!!!!!!
Piotr Żurawski
Studiował na Akademii Teatralnej w Warszawie. Na co dzień związany z Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Pojawia się także w spektaklach na deskach Teatru IMKA, Och-Teatru, Polonii i Teatru Studio. Od 2008 roku grywa w serialach telewizyjnych (m.in. „Czas honoru”, „Komisarz Aleks” i „Bodo”). Na dużym ekranie pojawił się w trzynastu rolach.
W filmie pojawił się już w 2007 roku grając jedną z ról drugoplanowych w głośnym „Jutro idziemy do nieba”. Spore uznanie przyniosła mu rola w głośnej etiudzie „Opowieści z chłodni”. W ostatnich latach pojawił się też w m.in. filmach „Stacja Warszawa”, „Miasto 44”, „Arbiter uwagi”, krótkometrażowych „Leszczu” i „W ciemnym lesie”.
Kuba Czekaj i Adam Palenta
Kuba Czekaj – absolwent reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (2010) oraz Programu Fabularnego Studio Prób w Szkole Wajdy w Warszawie (2011). . Reżyser wielokrotnie nagradzanych w kraju i zagranicą filmów krótkometrażowych: Twórca filmowego dyptyku – filmów fabularnych: „Baby Bump” oraz „Królewicz Olch”.
Adam Palenta – operator, reżyser. Absolwent Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego, Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz kursu dokumentalnego w Szkole Wajdy. Jako reżyser zrealizował m. in. film dokumentalny „Życie stylem dowolnym”, wyprodukowany przez Studio Munka w ramach programu Pierwszy Dokument.
Gabriela Muskała – aktorka filmowa i teatralna, dramatopisarka. W 1994 roku ukończyła łódzką Szkołę Filmową. Popularność wśród widzów przyniosła jej rola Ewy w serialu TVP „Londyńczycy”. Za występ w filmie Grega Zglińskiego pod tytułem „Wymyk” została uhonorowana Nagrodą za Drugoplanową Rolę Kobiecą na Festiwalu Filmowym w Gdyni, w 2011 roku. Rok później Muskała zagrała w pełnometrażowym debiucie Anny Wieczur-Bluszcz „Być jak Kazimierz Deyna”, co przyniosło jej Nagrodę za rolę kobiecą podczas Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”.
Gabriela Muskała ma na swoim koncie także główne role w filmach: „Królowa Aniołów”, „Aria Diva” (krótki metraż), „Podróż” (krótki metraż), „Krzysztof” oraz w nagrodzonym na Festiwalu w Wenecji francuskojęzycznym filmie „Cała zima bez ognia” w reżyserii Grega Zglińskiego. Aktorka jest też aktywna na deskach teatru (m.in. Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi). Jej sztuki („Podróż do Buenos Aires” i „Daily Soup”) pisane wraz z siostrą Moniką pod pseudonimem Amanita Muskaria zostały przetłumaczone m.in. na angielski, niemiecki i włoski i od wielu lat grane są z powodzeniem w teatrach w Łodzi i w Warszawie.W ostatnim czasie zagrała w znakomicie przyjętym filmie „Moje córki krowy” oraz w „Serce, serduszko”, „Warsaw by night”, „Chce się żyć”.
Katarzyna Herman
W 1994 roku skończyła PWST w Warszawie i w tym samym roku zadebiutowała w teatrze. W 1995 roku otrzymała nagrodę za debiut za rolę Agafii Tichonowny w „Ożenku” Gogola na XXXV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Stworzyła niezapomniane kreacje w filmach „Wszystko co kocham” Jacka Borcucha oraz dwóch filmach Tomasza Wasilewskiego – „W sypialni” i „Płynące wieżowce”. W 2009 roku była nominowana do Złotej Kaczki za najlepszą rolę kobiecą w sezonie 2008/2009 za film „Janosik. Prawdziwa historia”.
W ostatnich latach praktycznie nie schodzi z ekranu kinowego i telewizyjnego występując w bardzo udanych rodzimych produkcjach. Na dużym ekranie widzieliśmy ją ostatnio w m.in. filmach „Oszukane”, „Sąsiady”, „Panie Dulskie”, „Demon”, „Córki dancingu”, a wkrótce zaznaczy swój udział w dwóch bardzo oczekiwanych produkcjach „Pokot” Agnieszki Holland oraz „Kantor. Nigdy tu już nie powrócę”.
Janusz Chabior
Urodzony w 1963 roku aktor filmowy, teatralny, telewizyjny. Przez wiele lat związany z Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, obecnie członek zespołu aktorskiego Teatru Rozmaitości w Warszawie. Wystąpił w kilkudziesięciu filmach m.in. „Daas”, „Ki”, „Erratum”, „Kołysanka”, „Chce się żyć”, „Stacja Warszawa”, „Ostatnie piętro”, „Trzy siostry T.”, „Matka Teresa od kotów”, „Mała Moskwa”, „Futro”. W 2010 roku na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni zdobył nagrodę za drugoplanową rolę męską w filmie „Made in Poland” Przemysława Wojcieszka.
Wielkie uznanie widzów i krytyków filmowych przyniosła mu rola pułkownika Mariana Bońka w thrillerze politycznym Patryka Vegi „Służby specjalne” (2014). W tym samym roku wystąpił u boku Marcina Kowalczyka w „Hardkor Disko” Krzysztofa Skoniecznego oraz w „Disco polo” Macieja Bochniaka. Jego kolejnym filmem był „Żyć nie umierać” – obraz luźno inspirowany biografią aktora Tadeusza Szymkowa, a potem pojawił się w „Bangistan”, „11 minutach”, „Na granicy” i „Ederly”.
Nie stroni od seriali i zagrał w m.in. „Pakcie”, „Komisarzu Aleksie”, „Lekarzach”, „Paradoksie”. Często występuje w etiudach filmowych, a swoją obecność zaznaczył w takich produkcjach studentów szkół filmowych, jak m.in.: „Hycel”, „Czarnowidzka”, „Bardo”, „128. szczur”.
Informacje o gościach Dąbskich Wieczorów Filmowych czerpaliśmy ze strony internetowej www.wieczoryfilmowe.pl
Zamieszczam tu krótki fragment wydanej przez naszą Fundację „Ulica Przestrzenna” książki, o której piszemy na tej stronie. Mam nadzieję, że zachęci on do poszukania tej wspaniałej, nowej pozycji w księgarniach i do nabycia jej, bez względu na to czym zajmujemy się dziś. Wierzę głęboko, że każdy z nas jest w stanie docenić zdolność do ekstremalnego wysiłku, do przekraczania samego siebie, do szukania odpowiedzi na wiele egzystencjalnych pytań, bez względu na to, gdzie ich szukamy i gdzie nas los zaprowadzi; na szczyty gór czy głębokie oceany.
Alicja Betka
Spośród wielu artystów zawodowo zajmujących się filmem, którzy „odważyli się ” odwiedzić Dąbskie Wieczory Filmowe, chcemy przypomnieć sylwetki zaledwie niektórych.
Jan Jakub Kolski – polski reżyser, scenarzysta, operator i producent, autor filmów dokumentalnych, fabularnych, sztuk teatralnych, książek i piosenek..
Jako reżyser lub operator zrealizował ponad 20 filmów krótkometrażowych. Zamiłowania do wspinaczki górskiej i speleologii, którą uprawiał przez 12 lat, zaowocowały wieloma filmami o górach. (m.in.: Najpiękniejsza jaskinia świata, Idź, Wyprawa pod podszewkę Alp).
W jego dorobku są też filmy o tematyce przyrodniczej (Polskie parki i rezerwaty przyrody); oświatowej i społecznej (m.in. Jak mnie kochasz, Kolejarze 80); religijnej (m.in. Zostań z nami, Lourdes miasto nadziei, Jan Paweł II w Lourdes), filmowe portrety (m.in. Rekwizyty Wiesława Garbolińskiego, Trzy tematy Leszka Rózgi,Pałkiewicz ma rację).
W roku 2007, z inicjatywy Miejskiego Ośrodka Kultury w Dąbiu, po raz pierwszy, na mapie kulturalnej Szczecina pojawiła się impreza o szczególnym znaczeniu i klimacie. Nazwano ją Dąbskimi Wieczorami Filmowymi.
/Opowiada Janek Waraczewski/
Tak to się zaczęło.
W 2001 roku w cyklu koncertów szkolnych w Filharmonii jednym z utworów był utwór „Muzyka na wodzie” Hendla. Prelegent opowiadał młodzieży o czym ten utwór jest.